امروزه بحثی مطرح است و آن این است که راز محبوب شدن فرد در یک جامعه چیست؟ ممکن است در این باره نظریات گوناگونی مطرح شود که برخی زیبایی و جمال را راز محبوبیت فرد بدانند،
گروهی قدرت و توان جسمی را نشانه محبوبیت شخص در جامعه، همچون قهرمانان بدانند، دستهای دیگر احسان و مهربانی و گذشت و عطوفت را ریشه محبوبیت فرد قلمداد نمایند و قومی نیز کمال علمی انسان را باعث جلب محبت دیگران به او بدانند؛ چنان که نسبت به عالمان و نخبگان علمی این گونه ابراز محبتها دیده میشود. و یا قدرت ایمان و معنویت و وصل به معدن عظمت الهی را علت اصلی محبتها و محبوبیتها بشمارند که البته در فرهنگ دین مخصوصا قرآن بر این نظریه تأکید شده است؛ اما ما شیعیان:
دلبری داریم که از صاحبدلان دل میبرد غمزهای مشکل گشا دارد که مشکل میبرد
گر نقاب از چهره گیرد آن نگار نازنین پرتو رخسارهاش دلهای مایل میبرد
و امامی داریم که هم جمال دارد و هم کمال، هم صورت زیبا و نورانی دارد و هم سیرت پر بار و نورانی، هم دست خدمت و مهربانی بر خلق دارد و هم ایمان عمیق و سرشار از معنویت به سر منشأ معدن عظمت، خدای جلیل و جمیل.
آنچه پیش رو دارید، نگاهی است به گوشههایی از زیباییهای ظاهری حضرت مهدی علیه السلام.
در چمنِ جمعِ جمال و کمال حضرت مهدی ندارد مثال
۱٫ زیباروی نورانی
مهدی صاحب الزمان علیه السلام از معدود انسانهایی است که از نهایت زیبایی صورت و اندام برخوردار است، تا آنجا که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در باره او فرمود: «اَلْمَهْدِی طَاوُوسُ اَهْلِ الْجَنَّةِ عَلَیهِ جَلَابِیبُ النُّورِ؛ (۱) مهدی طاووس اهل بهشت است که جامههایی از نور او را در بر گرفته است.»
ای به دلها درد عشقت، جاودانه، جاودانه میکشم بار غمت را عاشقانه، عاشقانه
ای که طاووس بهشتی جلوهای کن جلوهای کن تا به کیای مرغ قدسی جای تو در آشیانه
در باره چهره آن حضرت، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «اَلْمَهْدِی مِنْ وُلْدِی وَجْهُهُ کَالْقَمَرِ الدُّرِّی اللَّوْنُ لَوْنٌ عَرَبِی؛ (۲) مهدی از نسل من است. سیمایش چون ماه تابان و رنگش عربی (گندم گون) است.»
و امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: «حَسَنُ الْوَجْهِ حَسَنُ الشَّعْرِ یسِیلُ شَعْرُهُ عَلَی مِنْکَبیهِ وَ نُورُ وَجْهِهِ یعْلُو سَوَادَ لِحْیتِهِ؛ (۳) زیبا چهره و زیبا موی است و موی او بر شانه هایش فرو ریخته و درخشندگی چهرهاش بر سیاهی محاسنش غلبه میکند.»
۲٫ خال زیبای صورت
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «اَکْحَلُ الْعَینَینِ کَثُّ اللِّحْیةِ عَلَی خَدِّهِ الْاَیمَنِ خَالٌ؛ (۴) دیدگان مبارکش سرمه کشیده، محاسن مبارکش پرمو و بر گونه راست او یک خال است.»
و علی علیه السلام فرمود: «مهدی دیدگانی مشکی، موهایی پر پشت، چهرهای چون ماه تابان، پیشانی باز و درخشان، خالی [بر گونه راست] و نشانی [چون مهر نبوت در میان دو کتف] دارد.» (۵)
خال زیبای جمال دلربایت را بنازم بوی عطر جانفزای خاک پایت را بنازم
ای صفای هر مصفا مهدی زیبای زهرا از صفای قلب میگویم صفایت را بنازم
من گدایم من گدایم بر گدایان درِ تو عزت و جاه و جلال هر گدایت را بنازم
۳٫ قامت موزون
علامت دیگر برای زیبایی یک فرد، اندام موزون و قد و قامت متناسب اوست که حضرت مهدی علیه السلام از این نعمت نیز برخوردار است.
امام صادق علیه السلام در این باره فرمود: «لَیسَ بِالطَّوِیلِ الشَّامِخِ وَ لَا بِالْقَصِیرِ اللَّازِقِ بَلْ مَرْبُوعُ الْقَامَةِ مُدَوَّرُ الْهَامَةِ وَاسِعُ الصَّدْرِ صَلْتُ الْجَبِینِ مَقْرُونُ الْحَاجِبَینِ عَلَی خَدِّهِ الْاَیمَنِ خَالٌ کَاَنَّهُ فُتَاتُ الْمِسْکِ عَلَی رَضْراضَةِ الْعَنْبَرِ؛ (۶) دراز قامت متکبر و کوتاه قامت چسبیده [به زمین کوتوله [نیست، بلکه میان قامت است، سیمایی گرد، سینهای فراخ، پیشانیای باز و ابروانی به هم رسیده دارد و خالی بر گونه راست اوست چون دانه مشک که بر قطعه عنبر ساییده شده است.»
۴٫ چهره جوان و تغییر ناپذیر
از نشانههای دیگری که باعث زیبایی چهره آن حضرت شده است، این است که بعد از قرنها به سر بردن در غیبت کبری، هنگامی که ظهور میکند، به صورت جوانی است که سیمای جوانی از آن نمایان است و گذشت زمان آن اندام زیبا را پیر و فرسوده نکرده است.
امام صادق علیه السلام فرمود: «اِنَّهُ مِنْ اَعْظَمِ الْبَلِیةِ اَنْ یخْرُجَ اِلَیهِمْ صَاحِبُهُمْ شَاباًّ وَ هُمْ یحْسَبُونَهُ شَیخا کَبِیرا؛ (۷) از امتحانات بزرگ [خداوندی] است که صاحبشان به صورت جوانی ظاهر میشود، در حالی که آنها او را پیری کهنسال تصور میکنند.» و در حدیث دیگر فرمود: «در صاحب الزمان نشانی از حضرت یونس هست و آن اینکه بعد از غیبتش، به صورت جوانی ظاهر میشود.» (۸)
یوسف کنعان عشق بنده رخسار اوست خضر بیابان عشق تشنه گفتار اوست
موسی عمران عشق طالب دیدار اوست کیست سلیمان عشق بر در او یک فقیر (۹)
و امام هشتم علیه السلام فرمود: «عَلَامَتُهُ اَنْ یکُونَ شَیخَ السِنِّ شَابَّ الْمَنْظَرِ حَتَّی اِنَّ النَّاظِرَ اِلَیهِ لَیحْسَبُهُ ابْنَ اَرْبَعِینَ سَنَةً اَوْ دُونَهَا وَ اِنَّ مِنْ عَلَامَتِهِ اَنْ لَا یهْرَمَ بِمُرُورِ الْاَیامِ وَ اللَّیالِی عَلَیهِ حَتّی یأْتِی اَجَلُهُ؛ (۱۰) از نشانههای او سیمای جوانی او در سن کهولت است که هر کس او را ببیند، او را چهل ساله یا کمتر تصور میکند و از نشانههای او این است که با گذشت روزها و شبها پیر نشود تا اجلش فرا رسد.»
۵٫ قدرت بدنی وصف ناپذیر
یک رهبر جهانی علاوه بر اندام متناسب و زیبا باید که از قدرت بدنی متناسب نیز برخوردار باشد. حضرت مهدی علیه السلام را هم وراثت یاری میکند که دارای بدن و قدرت حیدرگونه میباشد و هم دست قدرت و عنایت الهی پشت سر او است و به او توان تصرف تکوینی در موجودات را داده است. در این باره امام صادق علیه السلام فرمود:
«اِنَّ الْقَائِمَ اِذَا خَرَجَ کَانَ فِی سِنِّ الشُّیوخِ وَ مَنْظَرِ الشَّبَابِ قَوِیاًّ فِی بَدَنِهِ لَوْ مَدَّ یدَهُ اِلَی اَعْظَمِ شَجَرَةٍ عَلَی وَجْهِ الْاَرْضِ لَقَلَعَهَا وَلَوْ صَاحَ بِالْجِبَالِ تَدَکْدَکَتْ صُخُورُهَا لَا یضَعُ یدَهُ عَلَی عَبْدٍ اِلَّا صَارَ قَلْبُهُ کَزُبُرِ الْحَدِیدِ؛ (۱۱) قائم علیه السلام هنگامی که ظهور میکند، در سن کهولت خواهد بود، ولی با سیمای جوانی و نیروی بدنی قوی که اگر دستش را به سوی قویترین درخت روی زمین بکشد، از ریشه بر میکند و اگر بر کوهها بانگ بزند، سنگهایش فرو ریزد. دستش را بر هیچ بندهای نمیگذارد، جز آنکه قلبش چون قطعه آهن محکم و استوار میگردد.»
از این روایت، ولایت تکوینی حضرت بر جهان هستی به خوبی نمودار میشود. در روایت دیگری علاوه بر قدرت تکوینی دست آن حضرت، به قدرت تکوینی نگاه و چشمانش نیز اشاره شده است. امیر مؤمنان علیه السلام در این باره میفرماید: «یؤْمِی لِلطَّیرِ فَیسْقُطُ عَلَی یدِهِ وَ یغْرِسُ قَضِیبا فِی الْاَرْضِ فَیخْضَرُّ وَ یورِقُ؛ (۱۲) به مرغ نگاه [یا اشاره] میکند، به دست مبارکش میافتد. چوبی را در زمین میکارد، سبز میشود و برگ میآورد.»
۶٫ دو علامت دیگر
علی علیه السلام فرمود: «بِظَهْرِهِ شَامَتَانِ شَامَةٌ عَلَی لَوْنِ جِلْدِهِ و شَامَةٌ عَلَی شِبْهِ شَامَةِ النَّبِی صلی الله علیه و آل ه؛ (۱۳) در پشت او دو خال [و دو علامت] است که یکی به رنگ پوستش و دیگری شبیه خال [و مهر [پیامبر صلی الله علیه و آله است.»
و امام باقر علیه السلام فرمود: «بِالْقَائِمِ عَلَامَاتٌ... شَامَةٌ تَحْتَ کِتْفِهِ الْاَیسَرِ، تَحْتَ کِتْفَیهِ وَرَقَةٌ مِثْلُ الاْآسِ؛ (۱۴) در وجود قائم علامتهایی هست... خالی [شبیه مهر نبوت] زیر شانه چپش میباشد و زیر هر دو شانهاش برگی مثل برگ آس است.»
۷٫ بوی خوش
از نشانههای دیگر آن حضرت، بوی عطر جانفزایی است که از آن وجود نازنین به مشام میرسد؛ همان گونه که از رسول اکرم صلی الله علیه و آله استشمام میشد و در حدیث معروف، نقل شده: وقتی امام حسن و امام حسین و امیر مؤمنان علیهم السلام به ترتیب وارد شدند، بوی پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله را متوجه شدند. مهدی علیه السلام نیز وارث چنین کسی است.
امام رضا علیه السلام فرمود: «وَ تَکُونُ رایحَتُهُ اَطْیبَ مِنْ رَایحَةِ الْمِسْکِ؛ (۱۵) بوی خوش او از بوی خوش مشک معطرتر است.»
گر رخ گشاید رونق افزاید چمن را ارزان کند اِسْپر و هم مُشکِ ختن را
گل برگ رنگش ارغوان را سُخره دارد پیچیده مویش نسترین و نسترن را
ابی نعیم محمد بن احمد انصاری از کامل بن ابراهیم که از گروه مفوّضه بود، نقل میکند که میگوید: نزد امام حسن عسکری علیه السلام رفتم و با خود گفتم: وارد بهشت نمیشود، مگر کسی که عقیده من را داشته و سخن من را بگوید. بعد از سلام و برخی مسائل نزد دَرِی نشستم که پرده بر آن آویخته بود، «فَجَاءَتِ الرِّیحُ فَکَشَفَتْ طَرَفَهُ فَاِذَا اَنَا بِفَتی کَاَنَّهُ فِلْقَةُ قَمَرٍ مِنْ اَبْنَاءِ اَرْبَعَ سِنِینَ اَوْ مِثْلِهَا…؛ (۱۶) پس باد آمد و پرده را کنار زد، ناگهان کودکی چهارساله یا شبه آن همچون پاره ماه دیدم.» سپس ادامه میدهد:
او گفت:ای کامل بن ابراهیم! از این سخن او تنم لرزید و به من الهام شد که بگویم: «لبیک یا سیدی؛ بلیای آقای من!» پس فرمود: آمدهای نزد حجت خدا که از او بپرسی: آیا جز کسی که هم مسلک توست، بهشت میرود؟ عرض کردم: بلی قسم به خدا! پس فرمود: در این صورت بهشتیان خیلی اندک خواهند بود. قسم به خدا! حقّیها داخل بهشت نمیشوند. عرض کردم:ای آقای من! حقّیها کیستند؟ فرمود: گروهی که [خیال میکنند] علی را دوست میدارند و به حق او قسم یاد میکنند، در حالی که حق و فضل و برتری او را نمیدانند…. سپس پرده دوباره به حال خود برگشت؛ به گونهای که من قدرت کنار زدن آن را نداشتم.
امام حسن عسکری علیه السلام نگاهی متبسّمانه به من کرد، آن گاه فرمود: «چرا نشستهای در حالی که حجت خدا از حاجت قلبی و درونی ات خبر داد و فهماند که حجت بعد از من کیست!» پس من بیرون آمدم و از آن روز به بعد او (حضرت مهدی علیه السلام) را ندیدم.» (۱۷)
- پاورقــــــــــــــــــــی
۱٫ روزگار رهایی، کامل سلیمان، ترجمه علی اکبر مهدی پور، نشر آفاق، چاپ سوم، ۱۳۷۶، ج ۱، ص ۱۲۲؛ منتخب الاثر، صافی گلپایگانی، ص ۱۴۷؛ ینابیع المودة، ج ۳، ص ۱۶۴؛ ر. ک: مکیال المکارم، محمد تقی موسوی اصفهانی، مؤسسة الامام المهدی، ۱۴۰۴ ق، ج ۱، ص ۶۷٫
۲٫ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۲۱؛ منتخب الاثر، ص ۱۸۵؛ کشف الغمة، ج ۳، ص ۲۵۹؛ مکیال المکارم، ص ۶۷٫
۳٫ بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، دار احیاء التراث، ج ۵۱، ص ۳۶؛ روزگار رهایی، ج ۱، ص۱۲۳٫
۴٫ روزگار رهایی، ج۱، ص ۱۲۲؛ منتخب الاثر، ص ۱۶۶٫
۵٫ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۲۲؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۵۱؛ منتخب الاثر، ص ۱۸۶٫
۶٫ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳ و ۱۹، روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۲۸٫
۷٫ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۲۶؛ منتخب الاثر، ص ۲۵۸٫
۸٫ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۷؛ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۲۶؛ منتخب الاثر، ص ۲۸۵٫
۹٫ محقق اصفهانی (کمپانی) .
۱۰٫ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۵ و ۳۲۲؛ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۲۹٫
۱۱٫ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۲۷؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۲؛ منتخب الاثر، ص ۲۲۱٫
۱۲٫ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۲۳٫
۱۳٫ همان، ص ۱۲۴؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۵؛ مکیال المکارم، ص ۶۷٫
۱۴٫ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۴۱؛ روزگار رهایی، ج ۱، ص ۱۲۶٫
۱۵٫ بحارالانوار، ج ۲۵، ص ۱۱۶٫
۱۶٫ همان، ص ۳۳۶٫
۱۷٫ مکیال المکارم، ج ۱، ص۶۸٫
منبع 1 :www.shiasun.com
منبع 2 : www.tahacenter.loxblog.com
:: موضوعات مرتبط:
مهدویت ,
,
:: برچسبها:
نشانه های ظاهری حضرت مهدی ,
نشانه های ظهور ,
ظهور ,
امام زمان ,
مهدویت ,
وبگاه کانون فرهنگی تبلیغی مردمی طه ,
کانون طه ,
طه ,
:: بازدید از این مطلب : 3533